Пранізаны бяздонны ўвесь сусвет... / Мар'ян Дукса, Ты выйдзі, красуня, на сонца хутчэй..., Усім вясёлым дрэвам мнагалецця..., Цэнтральны горад..., Над тым,што ідзе, пакаленнем..., Ад крыўды дробнай..., Сто грам баявыя..., Сеў шпак на чупрыну густую..., Я страціў так даўно..., Няхай людзей - за валам вал..., Ёсць праўда горкая..., Нязграбна цісне уласны лёс цяжкі..., Спальны раён..., Падворак.Кветкі..., Душа, запаланіў цябе пясок..., Ён ёй, мілагучнай, сябе наталіў..., Бог дрэва пасадзіў..., Ён цудадзейны парашок..., Грувасткае скідвай адзенне..., Без гонару і пыхі..., Не скажаш памяці..., Я ведаць не змагу..., Пыліцца кніжная паліца..., Пераліванне крыві..., Ён ёсць заўсёды ў слове... : : [вершы] ; фота